Охиноо их санаж байна шүү!

Зээ, энэ өдрийн эсвэл шөнийн гэгээн сайхан, нартай сартай, инээдтэй хөгжилтэй өдрийн мэндийг хүргэе. Би блог оруулаагүй уджээ. Бараг л 3, 4 жил болох гэж байгаа юм байна. Энэ хугацаанд амьдралд маань олон зүйл болж өнгөрлөө.

Охиноосоо хол бас л 3 жил 2 сар 20 өдөр болж байгаа юм байна. Хүнийг санана гэдэг үнэхээр тэсвэр тэвчээр шаардсан байдаг юм байна. Тэр тусмаа яс махнаас минь тасарсан бяцхан амьтныг бол үгээр хэлж үзгээр зүйрлэхийн аргагүй санаж байна. Сүүлдээ санахаараа зүрх хөндүүрлээд зүрх өвдөнө гэж байдаг юм байна лээ. 😕

Охин маань том болоод, цэцэрлэгтээ олон дуу шүлэг сураад, ангийнхаа найзуудтайгаа гоё байгаа гэхэд нь би ч бас тэд нартай тоглоод хөөрөөд гүйж байгаа юм шиг өмнөөс нь баярладаг шүү. Хүмүүжүүлж байгаа багш нарт нь маш их баярлаж байгаа. Өөрсдөд нь хэлэх гээд ФБ месенжер дээр юм үлдээсэн боловч хариу ирээгүй ээ хэхэ.

Ямар ч завгүй өдрүүдийн төгсгөлд, энгэрээс минь зүүгдсэн үр хүүхэд, өсгөж төрүүлсэн аав ээж, бүх зүйлээ хуваалцдаг дүүгээ юунаас ч илүү санаж, бүхий л зүрх сэтгэл, бодол санаа минь тийшээ тэмүүлж байгааг мэдрэх мэдрэмж. Бусад нь зүгээр л өнгө мөнгө. Яг л энэ зураг шиг...